:Click on the language translation

    فارسی                english                    العربیه    

                                   

ظهوری رامی پاییم که خداوند یکتا ازآدم تاخاتم رابه

 انتظارش نشانده است:

به روزگارجوانی جمعه رامنتظربودیم که می دانستیم آن آفتاب

 نیمروز از مشرق جمعه بر می آید وهرجمعه که غروبگاه خود را

می نمود، امید را تازه می کردیم که دگرجمعه ای در راه است !

نگران مباش . . .

با سواران خویش می آید

لشگر یاس و نا امیدی ها

پیش پایش دگـر نمی پاید

و اکنون که آفتاب عمر با نزدیک شدن به غروبگاه خود رنگ

 می بازد و  از نهانگاه خود می شنویم .

تــا غروبـی دگــر نمی پاید

با این بیت خواجه شیراز مترنم می شویم و مطلبمو تموم مي كنم:

صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز

بود کان شاه خوبان را نظر بر منظراندازیم